Kendim,diyorum,oysa kendim diye birşey var mı gerçekten,işte onu hiç bilmiyorum...Kendim deyince aklıma o sahipsiz sızı geliyor.Kendim diyince,sen artık yaşama,sen bütün dugularını yitirdin ,bir daha hiçbir zaman eskisi gibi sevemeyeceksin,diyen ses geliyor aklıma.Kendim deyince,kimse beni bilmesin,tanımasınistiyorum.O büyük yanlışlarım,o büyük yanılgılarım aklıma gelince,sonsuza dek evime kapanmak istiyorum.Evimde kalıp,o büyük boşluğumu kapatmak istiyorum.Çünkü,beni böyle herkez yaralayabilir...Evimde kal ve öleceksen inleye inleye evinde öl,diyorum kendi kendime..Geceni bi yarısı sokaklara atmak istiyorum kendimi...Gözlerime vuruyor içim boşluğu.Bir sancı gibi...Bu yokluğu ben hazırladım kendime...Şimdi hiçbir yere ait değilim...